Dorota Mentrak-Bączkowska i Agata Ziółkowska, matki założycielki Kultury Fizycznej, czyli Rodzinnego Studia Ruchu. Stworzyły miejsce, gdzie liczy się bycie razem, płynność ruchu i rozmów. Gdzie ważne są dzieci.
Dorota
Jaki masz pomysł na swoje macierzyństwo?
Odkąd pojawiła się Helena na świecie, wiedziałam, że nie postawię całego swojego życia do góry nogami. Oczywiście i tak poniekąd się to wydarzyło, naturalne jest przecież totalne przewartościowanie życia, ale zależało mi, by Ona dostosowała się do mojego spontanicznego rytmu. W związku z tym nie ma u nas w domu regularności, nie ma podręczników, nic nie jest jak w zegarku. Pasuje nam to, jej nawet bardziej. Bardzo zależy mi na tym, by Helenka była niezależna, by sama decydowała o sobie, by czuła się wolna i by zawsze wiedziała, że ma wybór. Każde kolejne pokolenie powinno mieć lepiej niż poprzednie – to słowa mojej Mamy, i bardzo się z nimi zgadzam, staram się wcielać je w nasze życie.
Twoje dziecko pyta – mamo, co robisz w życiu? – co odpowiadasz?
„Tańczę dziecko, tańczę”. Od niedawna na szczęście u siebie. Ale Ona mnie nie pyta, bo jest bardzo bliskim świadkiem tego, co robię. Czasem widzi mnie w telewizji w jakiejś reklamie, czasem w gazecie, czasem na scenie w teatrze, czasem na castingu, a teraz prawie codziennie w naszym studiu, ale nie muszę jej niczego tłumaczyć. Sama składa swoje wyobrażenie o mnie z tych wszystkich czynności, które robię, sama maluje obraz Mamy.
Jaki jest twój ulubiony kobiecy rytuał?
Bez dwóch zdań kąpiel. Wanna, piana, lampka wina.
Które trzy rzeczy czy sytuacje dały Ci ostatnio najwięcej satysfakcji?
Pewnie odpowiemy tak samo przynajmniej za jednym razem – nasze Rodzinne Studio Ruchu czyli Kultura Fizyczna. Poród naszego wspólnego „dziecka” był trudny, a raczkowanie pełne ostrych kantów po drodze, ale powoli stawia pierwsze kroki, a nawet puszcza rękę! To wielka satysfakcja prowadzić swoje studio, tworzyć je każdego dnia, widzieć, jak staje się coraz bardziej samodzielne.
Druga sprawa to z kolei samodzielność Helenki, widzę, jak każdego dnia przekracza swoje granice, jak uważnie słucha i wyciąga wnioski, jak dojrzewa. Jestem z niej bardzo dumna. Jest super wrażliwą i mądrą dziewczynką, czasem chciałabym, by tyle nie czuła, ale cieszy mnie jej emocjonalność i dobre serce. Ponadto zaskakuje mnie jej rozwój ruchowy, czerpie z naszych zajęć pełnymi garściami, ostatnio odtańczyła czaczę, stanęła na rękach i zrobiła arabesque!
Trzecia rzecz to współpraca z moją przyjaciółka Agatą – każdego dnia ścieramy się ze sobą na dobre i na złe. Cieszę się, że uczymy się tej partnerskiej relacji między kobietami, co wiem, że zawsze było dla mnie bardzo trudne. Niby jesteśmy podobne, ten sam znak zodiaku, znamy się aż 22 lata! Ale posiadanie wspólnego dziecka pokazuje, jak różnymi rodzicami jesteśmy, uczy nas tolerancji i zrozumienia, a przede wszystkim cierpliwości i opanowania.
Spontanicznie czy z kalkulatorem? Jak warto wg Ciebie podchodzić do życia?
Od zawsze spontanicznie, chociaż od pół roku ciągle liczę. I bardzo mnie to męczy. Chciałabym, by ktoś inny liczył, a ja bym tylko robiła swoje, ale w naszym biznesie to nie możliwe! Jesteśmy partnerkami i wszystko robimy na pół, każda liczy, nawet jak nie chce.
Czym jest według Ciebie hasło Mother-Life Balance?
Dla mnie jest to próba znalezienia złotego środka pomiędzy pracą a czasem wolnym, środka, który według mnie nie istnieje. Niemniej myślę, że właśnie szukanie tego balansu jest w tym wszystkim najważniejsze. Boję się jednak, że nie byłabym szczęśliwa, gdybym go znalazła! Teraz jestem już bardzo blisko – własny biznes, w którym mogę spędzać czas z córką i robić to, co kocham, miejsce, którego nie mogę nazwać pracą, bo sprawia mi za dużo przyjemności i satysfakcji zawodowej, na dodatek mogę tam (czasami) leniuchować i nie robić nic! Niemniej jedyne, czego mi brakuje, to gorącej wyspy na środku morza na wypad z moją rodziną, wolnego czasu dla męża i córki – czasu bez obowiązków. Ale wiem, że to na mnie czeka, i to czekanie jest dla mnie właśnie najlepsze!
Agata
Jaki masz pomysł na swoje macierzyństwo?
Miałam mnóstwo pomysłów na macierzyństwo zanim zostałam mamą. Nie wszystkie założenia udało mi się jednak zrealizować, bo każde dziecko jest inne i ma inne potrzeby. Najważniejszym było dla mnie, żeby nauczyć moje dzieci, jak być szczęśliwymi, potrafić kochać i doceniać otaczające nas dobro. Wiem, że życie bywa okrutne i nie powinni patrzeć jedynie przez różowe okulary, ale chciałabym, żeby ze złych doświadczeń wyciągały wnioski i szybko zapominały o bólu z nimi związanym. Niech będą tą uśmiechniętą częścią społeczeństwa. Niech potrafią otwarcie mówić o swoich potrzebach i problemach. Niech nie tracą czasu na smutek i złość.
Drugim założeniem było nauczyć dzieci tolerancji. Są jeszcze maleńcy, ale wiele rozmawiamy o różnicach między ludźmi. Nasze otoczenie również pomaga nam w nauce tego aspektu. Nasi znajomi są różnych ras, religii, orientacji seksualnych oraz z różnymi ograniczeniami ruchowymi. Tutaj najważniejsza jest rozmowa. Powoli widzę efekty tych rozmów. Syn nie dziwi się widząc osobę wyróżniającą się w tłumie. Nie wybucha śmiechem, nie woła „mamo popatrz”. Czasem zapyta szeptem „mamo dlaczego”, ale robi to w dyskretny sposób.
Trzecią ważną sprawą była dla mnie nauka dialogu w kryzysowych sytuacjach. To jest najtrudniejsze. Syn uwielbia fochy (zresztą ma to po mnie). Ale pracujemy nad tym wspólnie. Rozmawiamy ze sobą o wszystkim, co nas gryzie. I szybko oczyszczamy złą atmosferę. W końcu szkoda czasu na złoszczenie się na siebie.
Kompletnie nie wyszła mi realizacja spraw organizacyjnych – np. pilnowanie rytuałów, drzemek, zbilansowanej diety. Tutaj przyznaję się, że jest pełen freestyle. Mamy czasem ochotę na małe grzeszki, to je robimy. No cóż, nie jestem idealną matką i nigdy nie chciałam taką być. Chciałam być mamą, która daje poczucie bezpieczeństwa i okazuje miłość. Chciałabym, żeby w dorosłym życiu moje dzieci powiedziały mi – „mamo, dziękujemy że zawsze JESTEŚ przy nas”.
Twoje dziecko pyta-mamo co robisz w życiu?- co odpowiadasz
W moim przypadku to bardzo proste – oni wiedzą, że tańczę i uczę ruchu.
Sama czasem zadaję im to pytanie, bo jestem ciekawa, jak postrzegają moją pracę…
Dopóki pracowałam w teatrze, byłam po prostu baletnicą (bo dla nich to bardzo normalny zawód, a teatr to drugi dom). Teraz, odkąd otworzyłyśmy z Dorotą studio ruchu, słyszę dużo więcej komentarzy, bo i tańczę, i uczę dorosłych, ale i dzieci, a to dla nich największa duma… bo przecież nauczyciel na tym etapie to największy autorytet… 😉
Jaki jest twój ulubiony kobiecy rytuał?
Marzę o wypadach do SPA, o tym, żeby ktoś dopieścił moje kobiece ego (zadbana czuje się od razu bardziej kobieca). Na to jednak na razie nie mam zbyt dużo czasu.
Póki co, najbardziej kobiecym rytuałem na jaki sobie pozwalam, to otulanie się pięknymi zapachami. Aromatyczne olejki, pachnąca kąpiel, czy balsam to taki mój substytut salonu piękności.
Które trzy rzeczy czy sytuacje dały Ci ostatnio najwięcej satysfakcji?
Jestem osobą, którą cieszą nawet drobnostki. Więc często czuję satysfakcję.
Moje dzieci – ostatnio mój synek godził się ze swoją przyjaciółką mówiąc ,,przepraszam, nie chcę, żebyś się smuciła” . Taka empatia u tak młodego człowieka sprawiła, że pękałam z dumy.
Bycie nauczycielem – w ostatnich tygodniach jeden z moich uczniów zaskakuje mnie postępami na każdych zajęciach. Taki progres zawsze dodaje skrzydeł.
Nasze studio – wielką satysfakcję odczuwam także słuchając komplementów dotyczących naszego studia – wkładamy w nie całe serca. Prowadzimy je całkowicie samodzielnie i każdy najdrobniejszy szczegół jest naszym dziełem. Dlatego tak cieszą nas dobre opinie.
Spontanicznie czy z kalkulatorem? jak warto według ciebie podchodzić do życia?
Ja korzystam z obu opcji. Staram się planować obowiązki i wszystkie konieczności, a dzięki temu wiem, czy mogę pozwolić sobie na spontany.
Czym jest według ciebie hasło Mother-Life Balance?
Mother-Life Balance to dla mnie zachowanie umiaru w byciu matką. Jakkolwiek to nie brzmi, chodzi o pozostanie sobą i dbanie również o swoje potrzeby. Tak! Mama też ma prawo wyjść czasem na miasto z koleżankami, pójść do kosmetyczki czy na randkę z tatą. Kocham moje dzieci do szaleństwa, ale żeby obdarzać je miłością i troską, muszę mieć w sobie te uczucia.
UWAGA, już jutro w Kulturze Fizycznej bezpłatne zajęcia otwarte dla mam i dzieci! Sprawdźcie teraz.