Psycholog odpowiada:
To ważne, że poszukuje Pani rozwiązań dla sytuacji, w której się znaleźliście i która jest trudna dla Pani, dla córki i dla pozostałych członków rodziny.
Opisane przez Panią zachowania prawdopodobnie są objawami lęku separacyjnego, który może pojawiać się jako zjawisko związane z przechodzeniem dziecka na kolejne etapy rozwoju lub być reakcją na sytuację przestraszenia dziecka lub sytuację zmiany, która mogła mieć miejsce w życiu dziecka bądź kogoś z rodziny.
To, jak długo taki lęk będzie wstępował, zależy od wrażliwości i potrzeb dziecka oraz od stylu wychowania czy zachowań rodziców – ani nadmierne wymaganie ani nadmierna pobłażliwość nie jest dobra.
Pomóc w oswajaniu sytuacji rozstania może informowanie dziecka o tym, że mama wyjdzie, przygotowanie w miarę krótkiego i przyjemnego rytuału pożegnania przed wyjściem, dokładne określenie, kiedy mama wróci (np. po podwieczorku, po bajce). Nie należy przekupywać dziecka nagrodami czy straszyć karami. Miej świadomość i próbuj wpływać na swoje uczucia, Twój nawet pozorny spokój i pogoda mogą udzielić się dziecku. Zdenerwowanie najprawdopodobniej spotęguje lęk.
Choć rozstanie z mamą jest dla dziecka bolesne, stanowi ono istotną część procesu dorastania i usamodzielniania się dziecka.
W celu ustalenia dokładnych przyczyn występowania tak silnego lęku separacyjnego u Pani córki zachęcam do wizyty u psychologa.