Psycholog odpowiada:
Dzieci wprowadzają dorosłych w błąd z różnych powodów, do najczęstszych należą niepewność, strach przed konsekwencjami, pragnienie większej uwagi, chęć osiągnięcia korzyści lub zadowolenia ważnych osób.
Kłamstwo u dzieci zawsze ma jakieś podłoże i nim zareagujemy, warto przyjrzeć się sytuacjom, w których dziecko mówi nieprawdę. Może spieszy się do zabawy? Może złości się, że rodzice już nie pomagają mu tak bardzo? Może boi się kary za nie zjedzenie posiłku? Może chce, by rodzice byli zadowoleni?
W czasie reakcji na kłamstwo, ważne jest, by nie wystraszyć dziecka serią podchwytliwych pytań, nie zawstydzać go. Lepiej w czasie rozmowy próbować zrozumieć perspektywę dziecka, opowiadać, dlaczego musimy robić różne rzeczy, a przede wszystkim zauważać i wzmacniać pożądane zachowania. Zamiast pytać, czy umyło ręce, zauważ: ,,Nie umyłeś rąk”, powiedz, skąd wiesz: ,,Nie słyszałam, żeby leciała woda”, zrozum motywy dziecka: ,,Bardzo spieszysz się do zabawy?”, wyjaśnij, dlaczego mycie rąk po skorzystaniu z toalety jest ważne: ,,W toalecie mieszkają bakterie”, zaprowadź dziecko ponownie do łazienki i pochwal, gdy już wykona czynność: ,,Możesz być z siebie dumny, coraz lepiej dbasz o czystość”.
Dzieci uczą się przez naśladowanie i być może Pani synek zauważył takie zachowania w przedszkolu lub w bajce. Warto zastanowić się, czy nie zaobserwował ich u swoich rodziców. Dzieci widzą nas również w tych sytuacjach, w których pozwalamy sobie na niewinne kłamstewka, np. mówimy, że w domu nie ma lizaka, a potem otwiera się szafka i…