Jest codziennie na Instagramie – niczym kawa, gdy włączasz komputer. Jej charakterystyczne ,,dzień dobry!’’ ma moc! Julia Oleś wygląda jak anioł, ale można się po niej spodziewać o wiele, wiele więcej charakteru. Wystarczy posłuchać jej Instastories. I poczytać, co pisze na Fabjulus.pl.
,,Siadaj, masz tu sporo do nadrobienia’’ pisze Julia na swoim blogu.
No to zacznijmy 🙂
Jaki masz pomysł na swoje macierzyństwo?
Spokój, poczucie bezpieczeństwa, szacunek i dużo śmiechu – dla nas obojga. Od momentu, gdy się urodził, każdego dnia robię wszystko, żeby dać mojemu synowi niezbędne narzędzia, żeby odkrył, co go w życiu kręci i przypilnować, żeby miał odwagę żyć tak, żeby był szczęśliwy. Na całą resztę nie mam pomysłu – jestem nowa w tym biznesie i każdego dnia się uczę!
Twoje dziecko pyta – mamo, co robisz w życiu? – co odpowiadasz?
Nie pyta, chyba jest jeszcze na mały na tak zaawansowane analizy. Dziedzic ma trzy lata i uważa, że ludzie dzielą się na „dziewczynki, chłopców i mamusię”… Moja praca jest jednak stale obecna w jego życiu: często pracuję zdalnie, dłubię w jakimś tekście w weekend lub znikam za parawanem laptopa wieczorem. Dla niego widok mamy przy komputerze oznacza, że mama jest w pracy. Dlatego zakładam, że jest i zawsze będzie dla niego oczywiste – mama w życiu… pisze!
Jaki jest twój ulubiony kobiecy rytuał?
Dresik, maseczka, zielona herbata, kocyk i „Przyjaciele”. Ta miłość trwa już trzynaście lat, przestałam z tym walczyć. Jeśli raz w tygodniu nie zrobię sobie maratonu z tym serialem, czuję się martwa w środku… Są też inne rytuały, które nie tylko dają mi chwilowy zastrzyk endorfin, ale w pewien sposób porządkują naszą domową rzeczywistość – ciasto upieczone w sobotnie popołudnie, czytanie bajki przed snem i leniuchowanie w piżamie do południa w niedzielę. To rzeczy, które wyznaczają nasz domowy rytm.
Które trzy rzeczy czy sytuacje dały Ci ostatnio najwięcej satysfakcji?
Dopięłam ważny projekt, któremu poświęciłam kilka miesięcy ciężkiej pracy. Odkryłam zupełnie nową dziedzinę, w której okazałam się być całkiem niezła i zaczęłam się w niej rozwijać. I najważniejsze: posprzątałam szufladę, w której panował taki chaos, że przez ostatni rok bałam się ją otwierać, więc udawałam, że nie istnieje. Spójrzmy prawdzie w oczy: każda z nas ma w domu taką szufladę…
Spontanicznie czy z kalkulatorem? Jak warto wg Ciebie podchodzić do życia?
Warto z kalkulatorem. Niestety, to nigdy nie był mój styl… Są rzeczy, które są w naszym domu ubrane w sztywne ramy i nie są negocjowalne – to wszystko to, co dotyczy zdrowia i bezpieczeństwa rodziny. Dzieci potrzebują zasad i reguł w codziennym życiu – to one porządkują świat małego bąbla i dają mu poczucie bezpieczeństwa. Cała reszta to nieustające pasmo niespodzianek. Aczkolwiek zanim podejmę jakąkolwiek decyzję, zawsze zadaję sobie pytanie, jak to wpłynie na mojego syna.
Czym jest według Ciebie hasło Mother-Life Balance?
To rzecz, której bezustannie się uczę. Według mnie, to dawanie samej sobie prawa do własnej przestrzeni. Pozbywanie się wyrzutów sumienia, że robię coś dla siebie. Że czasem mi się nie chce i idę na skróty. Przez pierwszy rok życia Dziedzica byłam stuprocentowo skoncentrowana na nim i jego potrzebach, ale potem zaczęłam stopniowo stawiać mu granice, odmawiać mu i uczyć go, że ja też jestem ważna. Nie powiem niczego odkrywczego stwierdzając, że korzystają na tym obie strony. Głęboko wierzę w zasadę „happy mom – happy baby”. Z drugiej strony, macierzyństwo to bezustanne kompromisy i wyrzeczenia, co czyni znalezienie tego balansu niezwykle trudnym. Nadrzędne jest dla mnie więc to, żebym była zdrowa, wyspana i uśmiechnięta. Żeby móc dobrze opiekować się dzieckiem, najpierw muszę zaopiekować się sobą. Cała reszta jest opcjonalna.