Skąd pytanie, które wraca jak bumerang, o miejsce kobiety we współczesnym świecie? Skoro jest pytanie, znaczy, że potrzebna jest odpowiedź. Trochę na przekór postanowiłam do rozmowy zaprosić dwóch mężczyzn, którzy nie tylko kobiety lubią, ale i lubią z nimi pracować. Najpierw zadzwoniłam do Marcina Potkańskiego, CEO w agencji Brandish i właściciela kawiarni Mitte Chleb i Kawa. I wiedziałam, że naszą rozmowę może dopełnić tylko Piotr Bucki, mistrz komunikacji.

Marcin: Będziemy rozmawiać o kobietach, tak?
Monika: Tak.
Marcin: O rynku pracy?
Monika: Też.

 

Monika: Zadałam wczoraj pytanie naszym czytelniczkom. Co sądzą o nowej roli kobiety w społeczeństwie, czyli, bardzo ogólnie to ujmując, tej odważnej, roli kobiet, które poszły zdobywać świat. I one, patrząc na swoje nowe ,,ja’’ są złe i sfrustrowane. Dlatego, że czym innym jest chęć pracy, rozwoju, dokonywanie własnych wyborów, a czym innym jest oczekiwanie rodziny czy partnera, że faktycznie kobieta będzie i mamą, i żoną, i pracownikiem miesiąca, i logistykiem, i zadbaną kobietą stawiającą na piękno wewnątrz i na zewnątrz. Czytelniczki się z tym nie zgadzają, bo ich inicjatywa szybko zamienia się w kolejny obowiązek.  

Piotr: Bardzo często spotykamy się ze złością i frustracją, kiedy w nasze relacje międzyludzkie wchodzi coś takiego jak oczekiwanie i druga rzecz, kiedy wchodzi presja społeczna, którą jeden z psychoterapeutów nazwał ,,musturbacja’’, od słowa ,,must’’.

Monika: Czyli kobiety żyją bardziej musząc niż chcąc?  

Piotr: W większości sytuacji, których jestem obserwatorem, kobiety po prostu muszą podjąć decyzję – jeśli zrobię to, to nie będę w stanie zrobić czegoś innego. Doba ma 24 godziny, tydzień ma 7 dni. Jeśli nie zdamy sobie sprawy, że nie możemy zrobić wszystkiego perfekcyjnie i wszystkiego pogodzić, to frustracja zawsze się pojawi, w każdej sytuacji.

Monika: Jak to rozwiązać? Może poprzez work-life balance?  

Piotr: Najprościej jest osiągnąć work-life balance, gdy się nie pracuje (śmiech). Zaczęło się w latach 50-tych, kiedy kobiety poszły do pracy, bo mężczyźni poszli na front.  Potem to szło już liniowo, że wymagania rosły, oczekiwania rosły, a nie było wsparcia w innych obszarach.

Monika: Nie zapomnijmy o słynnym zarządzaniu czasem.

Piotr: Nienawidzę sformułowania ,,zarządzanie czasem’’, bo ono sugeruje, że coś wyskrobujemy, by coś zrobić. Ostatnio usłyszałem absurdalną radę dotyczącą czasu: chcesz mieć więcej czasu, mniej śpij. To tak, jak – chcesz być chudszy, nie jedz. To jest absurdalne traktowanie rzeczywistości, która jest złożona, a trzeba dać sobie na luz. Nie żyjemy po to, by non stop wtłaczać się w jakiś kierat, ale dlatego, że chcemy żyć. Mam ćwiczeniem, które bym zaproponował każdej osobie. Robisz tabelkę, w której dokładnie wypisujesz, co robisz każdego dnia, z podziałem na półgodzinne odcinki. Brutalnie szczerze. Po kilku tygodniach takiego analizowania wychodzi, co jest dla nas faktycznie najważniejsze. Mówimy, że dla nas najważniejsza jest rodzina, a z tabeli wychodzi, że Facebook. Mówimy, że zdrowie jest najważniejsze, a w tabeli samo niedosypianie i zero sportu. Nie chodzi o to, by mieć czas na wszystko, ale na to, co jest ważne.

Monika: Tylko że życie na nas nie poczeka, trzeba się w nim odnaleźć tu i teraz.

 

Piotr:  Baumann nazwał to płynną rzeczywistością, a my próbujemy się w niej odnaleźć. Przez to, że jest zmienna, jest bardzo niepokojąca, bo trzeba nauczyć się w niej poruszać. Jest trudna, bo trzeba stale budować nowe reguły gry. Od samego początku powinno być tak, że człowiek, który wchodzi w związek, powinien usiąść i zastanowić się, jakiego związku chce. Zwłaszcza, że na początku każdej relacji jest cudownie.

Monika: Rzeczywistość jest trudna, bo prócz tego, że mamy swoje własne oczekiwania – wobec siebie, nachodzą na nie oczekiwania całej rodziny, oczekiwania partnera, dzieci, nasze oczekiwania wobec partnera, dzieci i rodziny…

Piotr: I to jest coś, co prowadzi do horroru związanego z oczekiwaniami. Trzeba sobie zdać sprawę i asertywnie komunikować, że nie można mówić ludziom, nie tylko kobietom, jak mają wyglądać, zachowywać się i co robić. To jest jakaś obsesja, potęgowana jeszcze przez media społecznościowe. Wytworzył się system opresyjny, szczególnie wobec kobiet, który wzmaga się jeszcze dzięki zezwoleniu na linczowanie osób w sieci. Mówi się ludziom, jak mają żyć.

Monika: I jak mają myśleć.

Piotr: Przykład – jestem na zajęciach z gimnazjalistami. Nagle młody człowiek mówi z radością na twarzy, że kobiety są mniej inteligentne niż mężczyźni i są na to naukowe badania. Pytam się – jakie? Korwin-Mikke przedstawił te badania. Obok siedzą jego koleżanki i nie wiedzą, jak zareagować, a powinny, by zaznaczyć, że nie można tak określać wyższości jednej płci nad drugą.

 

Monika: Do tego człowiek dochodzi z wiekiem, ale zanim dorośnie, jest zagubiony i sfrustrowany.  Jak połączyć to, co się chce, z tym co się musi?

Piotr: O tym pisze Barry Schwartz, który bada i podważa podstawowy paradygmat, że im więcej wyboru, tym powinniśmy być szczęśliwsi. Gdy mamy strasznie dużo wyborów, zarówno ról społecznych, wcale nie jesteśmy szczęśliwsi. Każdego dnia musimy się na nowo definiować. Mam być fit-matką, mam być instagramową matką, mam jeść jagody goji, mam ich nie jeść, mam jeść gluten, mam go nie jeść… Jestem za tym, by mieć wybór, ale żeby nie stwarzać sobie ich za wiele, bo mają one wpływ na nasze emocje. Ta pętla, która się zaciska, jest mocno związana z technologiami, rozwojem, czasem.

Monika: Co kobieta może z tym zrobić?

Piotr: Może zmienić język. Zamiast ,,nie umiem’’, kobieta może powiedzieć: ,,jeszcze tego nie umiem, jak będę chciała, to się nauczę i zrobię to’’. Jeśli ktoś ma głębokie przekonanie, że coś trzeba, to przestaje być szczęśliwy. To, że coś można, nie znaczy, że trzeba.

Monika: Odkąd jestem samodzielna i sama dbam o siebie i moje dziecko, przyjęłam trochę model zero-jedynkowy w odniesieniu do oczekiwań społecznych wobec mnie. Wymaga to ode mnie dużego nakładu pracy, choć paradoksalnie teraz jest to łatwe, bo nie muszę z nikim konsultować swoich wyborów. Wystarczy być asertywnym i raz wykazać się odwagą, by zamanifestować swoje zdanie. Ja o tyle mam łatwiej, że jestem niezależna, gorzej z kobietami, które nie mogą postawić wszystkiego na jedną kartę, ponieważ ich decyzjami kierują braki z dzieciństwa, niewystarczające wsparcie bliskich, brak własnych pieniędzy…

Piotr: Role się przenosi. Jeżeli kobieta czerpie wiedzę o świecie ze swojego podwórka, na którym widziała zawsze umęczoną matkę, to będzie myślała, że tak wygląda świat. To, co opisałaś, to taka piękna asertywność, w teorii jest możliwa u wszystkich, w praktyce raczej nie. To nie jest proste, ale można spróbować.

 

Marcin: Dotykamy słowa ,,patriarchalizm’’ i takiego podejścia do życia naszego społeczeństwa. Tego zjawiska już od lat nie ma np. w krajach skandynawskich, nie ma w Europie Zachodniej, a u nas jest i ma się dobrze. W teorii każdy może się postawić, a w praktyce kobiety tego nie chcą, bo jest im wygodnie, bo nie znają innego świata, innych możliwości.

Monika: Wydaje mi się, że w Polsce wcale nie jest tak źle.

Marcin: Wcale nie jest tak dobrze! Nie ma nic złego w tym, że kobieta zostaje w domu i opiekuje się dziećmi, a przy okazji pracuje. Ale jak ma siły, bo jak ich nie ma – pierwsze, co ma zrobić, to zrezygnować z pracy, a nie na przykład z przygotowywania codziennie posiłków rodzinie. I to jest chyba to podejście do zmiany.

Monika: A co z różnicą w zarobkach?

Marcin: Kobiety są lepiej wykształcone niż mężczyźni, co poniekąd w zderzeniu z wynagrodzeniem, które faktycznie mają o kilkanaście procent niższe, pokazuje, gdzie jesteśmy w Europie. Spójrzmy na te dwa wskaźniki – lepiej wykształcony człowiek zarabia mniej.

 

Monika: Przykład – moja koleżanka i jej kolega z pracy. To samo stanowisko, a on zarabia więcej, dlatego, że jest mężem i przyszłym ojcem i musi utrzymać rodzinę. Ona jest singielką, nie ma dzieci.

Marcin: Prawdopodobnie dlatego, że kobiety boją się rozmawiać o pieniądzach. Statystycznie dużo rzadziej chodzą rozmawiać z szefem o podwyżce. Wynika to z przekonania, że chęć zarabiania więcej bardziej przysługuje mężczyznom, bo według stereotypowego myślenia i kultury, to mężczyzna przynosi kasę do domu. Mężczyzna ma obowiązek zarabiać i to zarabiać więcej, coraz więcej –  bo rodzina się rozwija. Więc on, czy chce, czy nie chce, musi o tej kasie rozmawiać.

Monika: Myślę sobie, że mamy nie walczą o podwyżkę, ponieważ z tyłu głowy mają myśl, że nie chcą ,,naciągać’’ – bo dziecko choruje, co się wiąże z tygodniową nieobecnością w pracy i to stosunkowo często.

Marcin: Czyli co? Poczucie winy?

Monika: Wy tego możecie nie wiedzieć, ale Marcin, z którym współpracowałam kilka lat temu, na wieść, że jestem w ciąży, dał mi podwyżkę.

Marcin: Lubię pracować z mamami, bo są bardziej obowiązkowe. I lojalne. Pięć lat temu był urodzaj pracowników. Jeśli mowa o mojej branży – jeśli rzuciłeś kamieniem przez okno, albo trafiłeś w grafika, albo w account managera, albo kogoś, kto skończył studia marketingowe. Dziś jest coraz trudniej o wartościowych pracowników, co nie zmienia faktu, że lubię otaczać się osobami, którymi mogę ufać.  

 

Monika: Myślisz, że zmiany, o których mówisz, będą dotyczyły również mam?

Marcin: Te zmiany wydarzą się  szybciej, niż nam się wydaje. Będzie więcej zachowań, które my uważamy za pożądane, czyli wzajemna empatia, pomoc, zaufanie i lojalność. Te zmiany powodowane są przez kurczące się zasoby zdolnych ludzi do pracy. Dzięki temu już teraz mamy mogą korzystać z przedszkoli w miejscach pracy, pracować zdalnie, przez co mogą poświęcić czas i dziecku, i pracy. Łatwiej jest im dokonać wyboru.

Monika: Co będzie powodem tych zmian?

Marcin: Zmiany będą, ale na nasze nieszczęście wymuszone, a nie wypracowane w toku rozwoju społecznego. Zazwyczaj za przykład dajemy Skandynawię – ale tam procesy nie zostały narzucone np. ekonomicznie czy przez problemy pracodawców z pracownikami. Tam  zmiany zaszły na tle kulturowym. U nas odbędzie się to trochę na skróty. Nie wiem jeszcze, jakie będą konsekwencje tego, że te zmiany będą narzucone. Pracodawca musi się ugiąć, bo inaczej nie będzie miał rąk do pracy . Po prostu musi wyjść naprzeciw swoim pracownikom, także mamom, choć to nie będzie dla niego przyjemna zmiana.

 

Piotr: Zmiana nigdy nie będzie równomierna. Czasem zapominamy o grupach społecznych, u których dylematy – czy kobieta powinna iść do pracy, czy nie, nie mają miejsca, bo ona musi iść zarabiać pieniądze, by przetrwać. Bo w rodzinie muszą być dwie pensje. Warto edukować, ale też patrzeć punktowo, jak można pomagać w różnych obszarach. Czym innym jest wspieranie kobiet w Warszawie na menedżerskich stanowiskach, a czym innym będzie pokazywanie, że kobieta to nie koń pociągowy. Kobietom życzę więcej asertywności, a mężczyznom empatii.

Monika: Czy empatia jest sposobem na to, żeby pogodzić kobiecą ambicję z biologiczną potrzebą bycia mamą.

Piotr: Kluczem może być empatia, ale ze wszystkich stron, a także powiedzenie sobie, że teraz ja wybieram – teraz jest czas na pracę, a teraz skupiam się na macierzyństwie.

 

Monika: Mnie akurat było ciężko się całkowicie wyłączyć i poświęcić tylko macierzyństwu, bo bałam się, że przez szybko zmieniająca się branżę nie będę w stanie wrócić na swoje stanowisko, będę miała za duże zaległości.

Piotr: Wychodzi na to, że wciąż się boimy. Bez sensu, bo 80% rzeczy, które przewidujemy jako najczarniejsze scenariusze, nigdy się nie wydarzy. Ile pięknych chwil z własnym dzieckiem można stracić przez sam strach, że utracimy te piękne chwile.

Monika: Czyli odpuszczanie to jest recepta na pogodzenia wszystkich ról i znalezienie spokoju?

Marcin: Znając mój charakter, nie chciałbym z niczego zrezygnować. Natomiast teraz odpuściłem. Wchodzę w okres szczęścia i harmonii, jestem na dobrej drodze i żałuję, że nie dostrzegłem tego wcześniej. Sam musiałem dojść do tego, że odpuszczanie sobie jest drogą do spokoju. Im szybciej odpuścisz zdając sobie sprawę, co tak naprawdę jest dla Ciebie ważne, tym będzie Ci łatwiej.

Monika: Marcin, ale tak szczerze, chciałbyś, żeby Twoi pracownicy faktycznie zadawali sobie to pytanie? Przecież możesz stracić część zespołu.

Marcin: Chciałbym, a nawet prowokuję do tego. Widzisz, ludzie się rozwijają, naturalne, że szukają nowych możliwości realizacji, a na pewnym etapie ja nie jestem w stanie im pomóc. Ja wtedy ich nie wstrzymuję, wręcz mówię – dobrze robisz. Ja nie zatrzymuję ludzi. A przez to, że prowokuję ich do zadawania pytań, daję im wyzwanie.

Monika: Gdy kobieta odpowie sobie na to pytanie i zdobędzie odwagę, by sięgnąć po więcej – co będzie jej celem? Skoro ma już pieniądze, świetną pracę, ma możliwości, szans i wyzwań pod dostatkiem, do czego będzie dążyć teraz?

Marcin: Wróćmy do samej biologii i tego, co mamy w DNA, a co próbujemy zmienić. Nie jestem zwolennikiem patriarchalizmu, natomiast myślę, że instynkt macierzyński może się w kobietach bardziej rozbudzić. Czuję, że ten cały work-life balance, biznes, samorozwój zatoczą koło i kobieta z wiekiem doceni, że jeśli czuje się tak naprawdę spełniona przytulając swoje dziecko i widząc uśmiechy całej swojej rodziny, może poświęcić się tylko temu.

Monika: Czyli jak już zdobędzie tę równość płac, wolność wyboru, wyrwie się z szufladek, wtedy…

Marcin: Wtedy zatęskni za tym, co było na początku. Kobiety powinny walczyć o swoje, mówić o tym, czego potrzebują, ale może się okazać, że na koniec dnia i tak to rodzina będzie najważniejsza. Może tak właśnie jest, że gdy dla mężczyzny tą walutą było zdobywanie, walka, pościg, a teraz – pieniądze i sukcesem, dla kobiety walutą jest szczęśliwa rodzina.

Piotr: Kobieta ma prawo o sobie stanowić i jeśli chce mieć dzieci, to super. Jeśli natomiast z całą świadomością zdecyduje, że nie chce mieć dzieci, to też w porządku. Może być tak, że faktycznie kobiety wrócą do początku i odnajdą sens tylko w macierzyństwie, ale też może część kobiet będzie ekstremalnie walczyło o swoje miejsce w świecie. Może być i tak, że świat będzie zmierzał w kierunkach, których absolutnie nie jesteśmy w stanie przewidzieć. Biologia, kultura i natura to spory, których raczej nie uda nam się rozwiązać.

 

Monika: Bardzo bym chciała, by każda kobieta znalazła swoje – miejsce. Po prostu.

Piotr:  Żeby sama mogła się zdefiniować i żeby nikt jej nie mówił, jaka ma być.

Marcin: I żeby skupiła się na swoich mocnych stronach, bo wtedy ma szansę być w czymś wybitna.

 

 

---

Marcin Potkański: brand advisor, CEO, podcaster, promotor employer brandingu, entuzjasta kawy, właściciel kawiarni Mitte Chleb i Kawa

Piotr Bucki: szkoleniowiec, wykładowca, nauczyciel, dziennikarz, coach, manager. Lubi wiedzieć. Jego ulubionym pytaniem jest: ,,Dlaczego?’’.

---

Wnętrze: K5 Akademia Kulinarna w Gdyni

---

Zdjęcia: Olga Diana Jasińska

Klocki to jedna z najlepszych form rozrywki zarówno dla dzieci, jak i dorosłych. Budują więź między rodzicem a maluchem, a także pozwalają rozwijać różne ważne umiejętności. Według ekspertów od rozwoju, konstruowanie mniej i bardziej skomplikowanych budowli wpływa na kreatywność, motorykę, precyzję oraz koordynację ręka-oko. Są to niezwykle istotne umiejętności, które pozwalają szybciej się uczyć, a dodatkowo wpływają na sprawniejsze posługiwanie się długopisem. Klocki posiadają prawdziwe „supermoce”, które korzystnie wpływają na rozwój dziecka.

Jakie  supermoce mają klocki?

O tym właśnie będziemy rozmawiać z Panem Tomaszem Pałasz, założycielem marki klocki.edu.pl, który nie tylko zna tajniki tego fascynującego świata, ale także przyczynił się do wprowadzenia na rynek polski wielu innowacyjnych rozwiązań klockowych.

Zanim przekroczymy magiczny próg rozmowy z Panem Tomaszem, przyjrzyjmy się krótko, jak zaczęła się popularność klocków konstrukcyjnych.

Popularność klocków konstrukcyjnych sięga lat 20. XX wieku, kiedy to w Niemczech pojawiły się pierwsze modele tych zabawek. Jeden z pionierów w produkcji klocków to gigant branży, firma  LEGO, której historia rozpoczęła się w 1932 roku. Początkowo klocki były produkowane z drewna, jednak w latach 50. XX wieku firma zaczęła wytwarzać je z tworzywa sztucznego, otwierając nowe możliwości produkcji klocków o różnych kształtach i kolorach.

Popularność klocków rosła z każdym rokiem, dzięki ich uniwersalności, trwałości i możliwości budowania różnorodnych konstrukcji. Klocki zdobyły uznanie wśród dzieci w różnym wieku, stając się nie tylko zabawkami, ale także pomocą dydaktyczną w nauce matematyki, fizyki i innych przedmiotów. Dopiero po drugiej wojnie światowej, gdy pojawiły się modele wykonane z tworzywa sztucznego, ich produkcja stała się bardziej ekonomiczna, co przyczyniło się do wzrostu popularności. Obecnie klocki konstrukcyjne ewoluują, dostosowując się do potrzeb każdego dziecka, niezależnie od wieku.

Dlaczego klocki konstrukcyjne cieszą się niesłabnącą popularnością?

Klocki, a zwłaszcza te w formie konstrukcyjnej, cieszą się niesłabnącą popularnością, ponieważ są uniwersalne i mogą być używane przez dzieci w różnym wieku. Służą do rozwijania zdolności manualnych, kreatywności i logicznego myślenia. Poza tym pozwalają na budowanie różnorodnych konstrukcji, co daje dziecku możliwość rozwijania wyobraźni i kreatywności. Dodatkowo klocki konstrukcyjne są trwałe i mogą być używane przez długi czas, co pozwala na długotrwałą zabawę i rozwój malucha. Warto również wspomnieć, że w sprzedaży znaleźć można również wersje w nieoczywistych formach i kształtach całkowicie bezpiecznych dla dzieci w różnym wieku. Wspaniale sprawdzają się również rozwiązania, które pozwalają na układanie puzzli oraz różnorodnych sześcianów.

Klockowe Opowieści z Pasją: Rozmowa z Panem Tomaszem Pałaszem, Założycielem klocki.edu.pl

Dzisiaj gościmy Pana Tomasza Pałasza, założyciela marki klocki.edu.pl, jednego z najbardziej cenionych ekspertów w Polsce, który od 16 lat z pasją i zaangażowaniem zajmuje się światem klocków. Jego wkład w rozwój tej branży jest niepodważalny, a wprowadzone przez niego innowacje zyskały uznanie zarówno wśród dzieci, jak i dorosłych. Pan Tomasz nie tylko dostrzegł, jak istotne są klocki dla rozwijania intelektualnego i kreatywnego potencjału dzieci, lecz także zdołał zamienić tę fascynację w styl życia biznesowy. Od momentu założenia marki zdobył serca klientów, wprowadzając na rynek polski wiele nowatorskich i unikalnych produktów. Jego klocki nie tylko bawią, ale także edukują, rozwijają umiejętności logicznego myślenia i pomagają w kształtowaniu zdolności manualnych.

W trakcie naszego wywiadu dowiemy się więcej o inspiracjach pana Tomasza, jego drodze do sukcesu, oraz o tym, jakie wyzwania napotyka, będąc prekursorem w dziedzinie, która w ostatnich latach zyskała na ogromnej popularności. Z pewnością czeka nas fascynująca podróż po krainie klocków, prowadzona przez eksperta, który nie tylko obserwuje, ale również kształtuje świat tej wyjątkowej formy zabawy i nauki. Zapraszamy do lektury!

The Mother MAG: Dzień dobry!

Tomasz Pałasz: Dzień dobry.

The Mother MAG: Panie Tomaszu, przede wszystkim proszę podzielić się z nami, jak doszło do decyzji o specjalizacji w dystrybucji klocków konstrukcyjnych różnych marek, zamiast skupienia się jedynie na najbardziej znanych klockach na świecie?

Tomasz Pałasz: Decyzja była dość spontaniczna i wynikała z prostej chęci stworzenia biznesu specjalistycznego. Bardziej zależało mi na tym, żeby wyspecjalizować się w czymś, czego na rynku nie ma i taką niszę w tamtym czasie udało mi się znaleźć. Były to klocki konstrukcyjne Morphun i to właśnie od nich ta przygoda się zaczęła. W tamtym czasie na rynku nie było takiej dużej ilości klocków, jak w obecnej chwili. Królowały oczywiście klocki najbardziej znanej marki, natomiast ja zdecydowałem o tym, że na podstawie unikalności samego produktu chciałbym wprowadzać na rynek produkty, które różnią się od najbardziej znanej marki na świecie, ale są też bardziej kreatywne, bardziej rozwijające, posiadają unikalne zalety. I od tego się faktycznie zaczęło.

Kwadratowe klocki marki Morphun mają identyczną wielkość jak Lego DUPLO, łączą się łatwo i wyjątkowo sprawnie. Dzięki temu dzieci szybko osiągają biegłość w konstruowaniu zarówno prostych, jak i bardziej złożonych modeli. Unikalna możliwość budowania po sześciu stronach odróżnia je od tradycyjnych klocków, które zazwyczaj pozwalają na łączenie tylko z dwóch stron. Równoboczne trójkąty i kwadraty, dzięki możliwości podziału co 30º, poszerzają zakres konstrukcyjnych wariantów.

Te wszechstronne klocki mogą łączyć się zarówno poziomo, jak i pionowo, umożliwiając kreację dwu- i trójwymiarowych kształtów oraz modeli. Zestawy Morphun są dopasowane do wieku dzieci, oferując pełną gamę konstrukcyjnych możliwości. W naszym sklepie znajdziesz różnorodne zestawy tej brytyjskiej marki, rozpowszechnianej w ponad 50 krajach na całym świecie. W zależności od wybranego zestawu, dzieci mogą tworzyć budynki, konstrukcje wielowymiarowe, zwierzęta i pojazdy. Każde pudełko zawiera instrukcję składania z podstawowymi modelami budowli, ale klocki posiadają ogromny potencjał twórczy, pozostawiający ostateczny wygląd konstrukcji w rękach dzieci.

Zestawy Morphun dostosowane są do wieku dzieci, oferując różnorodność dla maluchów powyżej 3., 4. i 5. roku życia. Dostępne są w wariantach takich jak „Junior Starter”, „Junior Starter Rainbow”, „Junior”, „Junior Xtra”, „Advanced” i „Advanced Xtra”. Stopień skomplikowania elementów i rodzajów konstrukcji różnią się w zależności od zestawu, dostosowując się do potrzeb różnych grup wiekowych.

The Mother MAG: Jakie czynniki skłoniły Pana do przekonania się, że istnieje zapotrzebowanie na różnorodność wśród klocków konstrukcyjnych dla dzieci na rynku polskim?

Pan Tomasz Pałasz: Jak już wspomniałem wcześniej, po wprowadzeniu pierwszej marki klocków na rynek, inni dystrybutorzy szybko się do mnie zgłosili. Chcieli abyśmy rozpoczęli dystrybucję ich klocków, ponieważ ich marki miały trudności z przebiciem się przez monopol najbardziej znanej marki na świecie. Dzięki stworzeniu niszy i opracowaniu unikalnego modelu biznesowego, który skupia się wyłącznie na klockach konstrukcyjnych, udało nam się pozyskać innych dystrybutorów zainteresowanych wprowadzeniem swoich produktów na rynek polski. Nasza oferta obejmuje teraz klocki z różnych krajów Europy i części świata, prezentując mnóstwo unikalnych marek, takich jak np. Loowi, Wabi czy inne dostępne u nas. Dzięki budowaniu rozpoznawalności marki opartej na wyjątkowych produktach, zdołaliśmy skupić się na specjalizacji w tej branży, co obecnie stanowi rzeczywistą przewagę. Z ponad 16 latami doświadczenia w dziedzinie klocków, zdobyłem obszerną wiedzę dotyczącą tego, jak powinny prezentować się klocki, aby zyskać uznanie klientów, oraz jakie korzyści mogą wynikać z różnych modeli klocków dla dzieci w różnym wieku. Dzięki naszym zdolnościom marketingowym, udało nam się efektywnie przekazywać informacje o jakości klocków bezpośrednio za pośrednictwem naszej strony internetowej i mediów społecznościowych.

Osoba zastanawiająca się między klockami drewnianymi a magnetycznymi może odkryć innowacyjne drewniane klocki magnetyczne WABI z technologią Dynamic Magnet. Dzięki niej klocki te łączą się z każdej strony, a magnesy obracają się, co sprawia, że zabawa staje się jeszcze bardziej fascynująca.

Klocki Wabi łączą tradycję z nowoczesnością, zachowując drewnianą strukturę (z drewna bukowego), ale o bardziej bezpiecznych, oszlifowanych krawędziach. Są kolorowe dzięki zastosowaniu nowoczesnych farb wodnych, co nadaje im intensywne kolory i dodatkowo podnosi poziom bezpieczeństwa. Dzieci już od 3. roku życia mogą bezpiecznie bawić się tymi klockami.

Innowacyjność klocków Wabi polega na zamkniętych magnesach w każdym klocku, umieszczonych w nawierconych otworach z kapturkiem. Dzięki temu klocki łączą się z każdej strony, eliminując problem odpychających się magnesów. W zestawie znajduje się 7 różnych kształtów, a instrukcja podaje mnóstwo możliwości budowy pięknych modeli.

Dodatkowym atutem klocków Wabi jest uroczy Wrabik, który z pewnością zdobędzie serca dzieci. Z klocków można tworzyć nie tylko wieże, ale także zwierzątka, pojazdy czy elementy garderoby. Zabawa stymuluje rozwój dzieci, uczy liczenia, ćwiczy dykcję i rozwija wyobraźnię przestrzenną. Dziecko spotyka się z podstawami fizyki w zabawie, co sprawia, że nauka jest naturalna i przyjemna. Klocki WABI są proste, ale jednocześnie stanowią wyzwanie, co sprawia, że są idealne do długotrwałej zabawy i nauki. Aspekt edukacyjny zasługuje na wysoką ocenę!

 

Natomiast zabawki Loowi to nowoczesne zestawy klocków dla dzieci, umożliwiające tworzenie trójwymiarowych konstrukcji. Wyróżniają się one innowacyjnymi elementami o charakterystycznym, okrągłym kształcie, przypominającym budowę atomu. Każda kulka posiada wgłębienie i okrągłe wypustki po bokach, umożliwiające łatwe łączenie pod wpływem nacisku. Dzięki wysokiej jakości plastikowi, z którego zostały wykonane, klocki są trwałe, a jednocześnie lekkie.

Manipulowanie poszczególnymi elementami odbywa się intuicyjnie, nie wymagając od dziecka użycia siły. Każdy zestaw jest sprzedawany w praktycznych pudełkach, wraz z ilustrowanymi instrukcjami, umożliwiając dziecku odtworzenie konkretnych konstrukcji i eksperymentowanie z różnymi kombinacjami elementów.

Zestawy klocków Loowi zyskują popularność ze względu na swoje unikalne cechy. Pomimo stosunkowo krótkiego czasu obecności na rynku, zdobyły uznanie zarówno dzieci, jak i rodziców. Są trwałe, łatwe w łączeniu i rozłączaniu, lekkie oraz oferują różnorodne możliwości wykorzystania. Dodatkowo, poradnik dla początkujących ułatwia eksplorację kreatywnych potencjałów klocków.

Zestawy tematyczne klocków konstrukcyjnych Loowi cieszą się popularnością zarówno wśród chłopców, tworzących z pasją rozbudowane projekty, jak i dziewcząt, które z równym entuzjazmem konstruują nowe, fascynujące konstrukcje. Opakowania są praktyczne, umożliwiające utrzymanie porządku po zakończonej zabawie.

The Mother MAG: W jaki sposób dokonuje Pan selekcji produktów do oferty, aby zapewnić klientom różnorodność i innowacyjność, jednocześnie utrzymując wysoką jakość?

Tomasz Pałasz: Przeprowadzam bardzo selektywny proces wyboru nowych produktów. Miałem okazję uczestniczyć w większości międzynarodowych targów branżowych, takich jak te w Norymberdze, Hongkongu, Szanghaju czy Kantonie. Oferta zabawek konstrukcyjnych jest ogromna, ale nie wszystkie spełniają moje oczekiwania pod względem unikalności. Używam często słowa „unikalność”, ponieważ każdy system konstrukcyjny dostępny w naszym sklepie różni się od siebie. Stymulują one różne zdolności, prezentują różne sposoby zabawy i różne metody łączenia. Można znaleźć klocki drewniane, plastikowe, piankowe, a nawet lekko elastyczne. Wybieram nowe produkty intuicyjnie, dodając do naszej oferty kilka produktów rocznie.

Każdy z tych produktów wymaga jednak pewnych modyfikacji, takich jak zmiana opakowania, dodanie instrukcji czy rozmowy z producentem, aby dostosować je do specyfiki polskiego rynku. W Polsce rynek klocków konstrukcyjnych jest konkurencyjny, dlatego musimy oferować produkty wyróżniające się nie tylko samymi sobą, ale także najwyższą jakością wykonania i wartością edukacyjną. Większość klocków w naszej ofercie to klocki edukacyjne, wpływające bezpośrednio na rozwój dziecka.

The Mother MAG: Czy zauważył Pan specyficzne korzyści wynikające z promowania mniej znanych marek klocków konstrukcyjnych? A może jest to dla Pana również elementem wspierania innowacji w dziedzinie zabawek dla dzieci?

Pan Tomasz Pałasz: Tak, zauważyłem, że większość klientów, którzy się do nas zgłaszają, nie ma świadomości bogactwa różnorodności dostępnych marek klocków konstrukcyjnych. Dla wielu Polaków te najbardziej popularne klocki to synonim prawdziwych klocków, a większość nie zdaje sobie sprawy z istnienia wielu innych systemów konstrukcyjno-edukacyjnych.

W przypadku klocków dla dzieci powyżej 3 roku życia, szczególnie zauważam, że specjalizowanie się w jednej branży pozwala mi doradzić klientom właściwą ścieżkę rozwoju dziecka poprzez odpowiednie wybieranie zabawek. Zawsze zaczynam pytania od wieku dziecka, a następnie kieruję się budżetem, zdolnościami oraz tym, jakie klocki dziecko już posiada. Dzięki temu jestem w stanie dostosować zakup do indywidualnych potrzeb klienta, umożliwiając mu znalezienie odpowiednich zabawek dla dziecka. Uważam, że dobrze dobrana zabawka, dostosowana do wieku dziecka, ma kluczowe znaczenie dla satysfakcji z zabawy i właściwego rozwoju. Kiedy dziecko otrzymuje zabawkę nieadekwatną do swojego wieku, zazwyczaj albo nie interesuje się nią zbytnio, albo bawi się nią niewłaściwie, co skutkuje negatywnym nastawieniem do tego konkretnego rodzaju zabawki. W rezultacie tego zjawiska notujemy spadek sprzedaży, ponieważ rodzice informują, że ich dziecko nie przejawia zainteresowania daną zabawką. W moim przekonaniu główną przyczyną tego niepowodzenia jest niewłaściwe dostosowanie zabawki do wieku dziecka.

The Mother MAG: Jakie wyzwania napotyka Pan przy wprowadzaniu nowych produktów?

Pan Tomasz Pałasz: Przede wszystkim, napotykamy wyzwania edukacyjne. Bardzo się staramy edukować klientów poprzez media społecznościowe, blogi oraz różnego rodzaju targi i spotkania branżowe. Chcemy przekazać, że klocki konstrukcyjne to nie tylko te najbardziej znane na świecie, ale że w naszej ofercie znajduje się ponad 30 różnych marek, każda z własnym systemem konstrukcyjnym. Każda marka ma swoją unikalność, złożoność i sposób łączenia klocków.

Każdy produkt, czy to klocki Meli, Klocki Little Architect czy inne, ma swoje zastosowanie w terapii dzieci ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi. Naszym celem jest pokazanie, że klocki to nie tylko zabawka, ale również narzędzie wspierające rozwój dzieci. Stworzyliśmy program edukacyjny Klocki Konstrukcyjne w Terapii Dzieci SPE, aby wykorzystać potencjał klocków do wspierania rozwoju dzieci. Jesteśmy zaangażowani w edukację i promowanie świadomości, że klocki to nie tylko zabawa, ale również narzędzie edukacyjne. Mógłbym o nich rozmawiać godzinami, ale chciałem się skupić na najważniejszych aspektach tej rozmowy. Po 16 latach pracy z klockami, wciąż jest to moja największa pasja. Uwielbiam się nimi bawić, sprzedawać i słuchać opinii klientów, co pomaga mi wybierać kolejne produkty do oferty. Dla mnie klocki konstrukcyjne to najfajniejsze i najlepsze zabawki dla dzieci.

Seria klocków Little Architect jest oparta na głównym założeniu stymulowania wszechstronnego rozwoju dziecka poprzez budowanie przy użyciu dołączonych kart pracy do poszczególnych zestawów. W ramach tej serii, karty pracy obejmują różnorodne tematy, takie jak postacie, zwierzątka czy dowolne elementy otaczające dziecka (Build a Picture). Inne zestawy skupiają się na literach i cyfrach (Zestaw Litery i Cyfry). Dodatkowo, dzieci mogą łączyć zabawę z różnymi zestawami, zachęcając je do tworzenia podpisów dla wcześniej zbudowanych obiektów.

Seria Little Architect nie tylko rozwija kreatywność i dostarcza doskonałej zabawy, ale również sprzyja naukowemu opanowywaniu zasad ortografii oraz poprawnego zapisywania wyrazów. Jednym z imponujących elementów zestawów jest ich bogata liczba części – w komplecie Little Architect-Build a Picture znajdziemy aż 900 elementów! Dołączone tabliczki znacznie ułatwiają proces budowania, umożliwiając planowanie rozmieszczenia elementów i zapewniając trwałość i odporność konstrukcji na ewentualne upadki z dużej wysokości.

 

Firma Meli to małe, rodzinne przedsiębiorstwo z południa Polski, specjalizujące się w projektowaniu i produkcji kreatywnych klocków, które nie tylko dostarczają rozrywki, ale także wspierają proces nauki. Producent kładzie nacisk nie tylko na atrakcyjną zabawę i wartość edukacyjną, lecz także na najwyższą jakość wykonania, bezpieczeństwo oraz innowacyjny design oferowanych produktów.

Klocki Meli wyróżniają się nietypowym podejściem do zabawy, rozwijając wyobraźnię, kreatywność i zdolności manualne dzieci. Mogą być używane zarówno indywidualnie, jak i w grupie. Produkty marki Meli dostępne w sklepie klocki.edu.pl cechuje nie tylko najwyższa jakość, aspekty edukacyjne i atrakcyjny design, ale także pełne bezpieczeństwo dla najmłodszych użytkowników. Klocki Meli posiadają certyfikat CE, potwierdzający ich zgodność z normami bezpieczeństwa dla zabawek przeznaczonych dla dzieci. Dodatkowo, ich skład jest wolny od szkodliwych substancji, takich jak ftalany, BPA czy PVC.

Zabawki marki Meli doskonale sprawdzą się jako prezent, na przykład z okazji urodzin czy Dnia Dziecka. Bezpieczeństwo, jakość i edukacyjny charakter produktów sprawią, że zarówno dziewczynki, jak i chłopcy z pewnością będą zadowoleni z takiego upominku.

 

The Mother MAG: Panie Tomaszu, bardzo dziękujemy za tę rozmowę. Była dla nas bardzo inspirująca. Zaciekawiliście nas innymi możliwościami klocków, niż te, które wszyscy znamy. Koniecznie musimy je przetestować!

Niezwykłe opcje poza klasyką, doskonałe do znalezienia pod choinką

Wybór klocków konstrukcyjnych jako prezentu to doskonały pomysł, ponieważ są one nie tylko uniwersalne, ale także rozwijające. Kreatywne zabawki pozwalają dzieciom na rozwijanie wyobraźni, zdobywanie umiejętności manualnych, a także przyswajanie wiedzy matematycznej czy programowania w innowacyjny sposób. Wartości dodane, takie jak trwałość i bezpieczna konstrukcja, sprawiają, że są to prezenty, które nie tylko dostarczają chwil radości, ale również wpływają na długotrwały rozwój dziecka.

Ostatnie trendy, takie jak klocki magnetyczne, programowalne, drewniane, matematyczne czy muzyczne, otwierają przed dziećmi nowe, fascynujące światy kreatywności. Te innowacyjne podejścia do koncepcji klocków pozwalają na rozwijanie różnorodnych umiejętności, od przestrzennego myślenia po naukę kodowania czy odkrywanie harmonii dźwięków.

Podsumowując, choć modele budowane z klocków LEGO są niekwestionowaną ikoną tego rodzaju zabawek, warto eksplorować różnorodność rynku i odkrywać unikalne możliwości, jakie oferują inne marki. Dzieci, bawiąc się różnymi rodzajami klocków, nie tylko rozwijają się intelektualnie, ale również uczą się czerpać radość z kreatywnego odkrywania świata. Odkryjmy razem te fascynujące światy klockowej kreatywności, które inspirują i rozwijają z każdym ułożonym elementem.